8 różnic między rolą lidera i menedżera

U podstaw wzmożonego zainteresowania zarządzaniem leżą min. szybszy postęp techniczny, narastająca konkurencja międzynarodowa, liberalizacja rynków oraz przejęcia firm. Aby poradzić sobie w tym nowym otoczeniu, konieczne jest wprowadzenie dużych zmian, a do tego niezbędni są przywódcy.

Można to zilustrować prostym przykładem: w okresie pokoju armia potrzebuje przede wszystkim dobrej administracji, zarządzania na wszystkich szczeblach hierarchii oraz przywództwa na samym szczycie. Taka kombinacja jest wystarczająca w okresie pokoju.

Jednak w czasie wojny armia potrzebuje dobrych przywódców na wszystkich szczeblach. Dobre zarządzanie ludźmi to za mało – trzeba ich poprowadzić, porwać do boju.

Ludziom potrzeba ducha entuzjazmu

Przedsiębiorstwa radzą sobie z kompleksowymi problemami dzięki planowaniu, budżetowi, ustalaniu i wypełnianiu celów, odpowiedniemu doborowi pracowników, dywersyfikacji odpowiedzialności na różnych szczeblach hierarchii oraz systemowi nadzoru. Są to umiejętności menedżerskie. Prowadzenie organizacji do konstruktywnych zmian zaczyna się od ustalenia kierunku, wizji organizacji. Następnie potrzebne są urzeczywistnienia wizji. Tak właśnie inspirujący przywódca przekonuje do nich ludzi, tworzy koalicje swoich sojuszników, którzy rozumieją jego wizję i zabiegają o jej urzeczywistnienie.

Ludzie kreujący skuteczne wizje nie są cudotwórcami, ale odznaczają się umiejętnością wszechstronnego myślenia i gotowością do podejmowania ryzyka. Przywódca potrafi poprowadzić ludzi w dobrym kierunku mimo przeszkód na swej drodze. Apeluje przy tym do powszechnie akceptowanych wartości i emocji.

To, że menedżer działa według innych reguł niż przywódca wiemy od dawna. Dziś znamy źródło tych róznic – ludzki umysł. Jego złożoność i plastyczność umożliwia człowiekowi realizację niezwykłych zadań. Dzięki niemu potrafimy marzyć, rozwiązywać problemy i myśleć koncepcyjnie. W bardzo dużym uproszczeniu sprawy przedstawiają się następująco: wszystko zależne jest od tego, które funkcje naszego mózgu są dominujące.

Jeśli lubimy planować, porządkować, układać procedury, harmonogramy, a sprawy rozpatrujemy od szczegółu do ogółu – posiadamy umiejętności menedżera. Z kolei, jeśli spoglądamy w daleką przyszłość i mamy rozwiniętą wyobraźnię przestrzenną, jest duża szansa, że w przyszłości rozwiniemy w sobie umiejętności przywódcze. Posiadając dodatkowo takie umiejętności jak: empatia, tworzenie wizji, zdolność rozprzestrzeniania jej wśród innych, uwiarygodnimy nasz obraz przyszłości, czyli naszą wizję.

O ile zarządzanie można porównać do pracy konstruktora - o tyle przywódca pragnący pociągnąć za sobą ludzi musi być dobry przede wszystkim w komunikowaniu się z nimi. Potrzebuje on kontaktów ze znacznie większą liczbą osób niż menedżer zajmujący się zarządzaniem.

Menedżer i przywódca to dwie różne funkcje w jednej organizacji. Gdyby istaniał tylko jeden typ zarządzania firmą – menedżer – z pewnością doprowadziłoby to organizację do zbiurokratyzowania. Po pewnym czasie taka organizacja byłaby odporna na wszelkie innowacje, osiągnęłaby stagnację. A wszystko przez wiarę, że jeśli zaplanuje się każdy szczegół, opracuje stosowne procedury, to ewentualne ryzyko zostanie wyeliminowane, a firma odniesie sukces.

W rzeczywistości organizacja bez przywódcy – jego wizji i elementów twórczych, inspirujących pracowników – to organizacja bez pędu do działania.

Autor: dr Bogusław J. Feder
Źródło: Serwis Mikroporady.pl