Pytania behawioralne na rozmowie kwalifikacyjnej

Tajemnicze "pytania behawioralne" w kontekście rozmowy kwalifikacyjnej mogą brzmieć onieśmielająco. Na szczęście jest to narzędzie przydatne nie tylko dla rekruterów, ale również dla kandydatów - dzięki nim mogą pełniej pokazać swoje kompetencje.

Zobacz też: Jakie są najczęściej popełniane błędy podczas poszukiwania pracy.

W skrócie:

• Pytania behawioralne to specjalny rodzaj pytań stosowany podczas rozmowy o pracę. Dzięki nim pracodawca może skuteczniej ocenić nasze dopasowanie do wyzwań na danym stanowisku.
• Do rozmowy kwalifikacyjnej można przygotować się poprzez analizę kompetencji zawartych w ogłoszeniu o pracę.
• Przygotowanie gotowych historii pomoże nam zmniejszyć stres przed rozmową kwalifikacyjną.
• Warto odpowiadać na pytania behawioralne zgodnie z prawdą.

Czym są pytania behawioralne?

Pytania behawioralne to inaczej pytania o zachowanie. Służą poznaniu konkretnych historii z życia kandydata, w których ten mógł się wykazać poszukiwaną przez rekrutera kompetencją. Badają one najczęściej umiejętności "miękkie", takie jak np. zarządzanie konfliktem czy radzenie sobie z pracą pod presją. Przykład pytania behawioralnego znajduje się niżej:

"Proszę opowiedzieć o sytuacji z pana/i przeszłości, w której spotkał/a się pan/i z trudnym klientem. Proszę powiedzieć na czym polegała ta trudność. Jak się pan/i wtedy zachował/a i jak się to wszystko skończyło?".

Odpowiedzi na pytania behawioralne są dla rekruterów cenną informacją, pozwalającą im dość skutecznie ocenić, czy kandydat posiada poszukiwane przez nich cechy. Dzięki nim łatwiej mogą przewidzieć, jak kandydat zachowa się w przyszłości podczas pracy na oferowanym stanowisku.

Jak przygotować się do rozmowy kwalifikacyjnej?

Przede wszystkim musimy przyjrzeć się ogłoszeniu o pracę i informacjom, które mogliśmy zebrać np. podczas rozmowy screeningowej. Dobrze napisane ogłoszenie o pracę odzwierciedla model kompetencji, które powinien posiadać idealny kandydat na to stanowisko. Bardzo często podane są one wprost np.: umiejętności sprzedażowe, dobra organizacja czy zdolności analityczne.

Jeśli kompetencje nie są wypisane, można spróbować odnaleźć je w inny sposób - korzystając z listy obowiązków. Warto zastanowić się, jakie cechy i umiejętności powinno się posiadać, by móc skutecznie je realizować. Jest to dobry punkt wyjścia do poszukiwania potencjalnych pytań behawioralnych, które mogą paść na rozmowie o pracę.

Kolejnym krokiem jest przypomnienie sobie prawdziwych sytuacji z naszej przeszłości, w których musieliśmy wykazać się daną cechą czy umiejętnością. Nie muszą to być zdarzenia tylko z życia zawodowego. Jeśli nie mamy takiego doświadczenia, możemy przytoczyć historie ze studiów, wolontariatów, a nawet naszego życia prywatnego.

Odpowiadając na pytanie, warto naszą wypowiedź dzielić na 3 części:

1. Zarys sytuacji – jej kontekst i kto brał w niej udział.
2. Co w niej zrobiliśmy.
3. Jaki był skutek naszych decyzji. Warto odpowiedzieć sobie na pytanie - dlaczego wyszło tak, a nie inaczej? - niezależnie czy rezultat był dobry czy zły.

Dzięki temu podczas rozmowy kwalifikacyjnej, gdy padnie pytanie behawioralne, unikniemy pustki w głowie i nerwowego opowiadania pierwszej lepszej historii, którą akurat sobie przypomnimy. Pozwoli to obniżyć stres przed samą rozmową o pracę, zrobi lepsze wrażenie na rekruterach, a także posłuży autorefleksji. Dzięki zagłębianiu się w przeszłość, możemy zauważyć pewne skuteczne strategie radzenia sobie z rozmaitymi problemami.

Zobacz też: Jakie są najczęstsze błędy w CV?

Jak nie warto odpowiadać na pytania behawioralne?

Nie warto kłamać. Oprócz wątpliwego podłoża moralnego, oszustwo ma jeszcze inny wymiar – może się na nas zemścić w przyszłości. Jeśli rekruter otrzyma od nas fałszywe informacje, może się to przełożyć na zawyżone oczekiwania wobec nas w miejscu pracy - a to na naszą porażkę, jeśli otrzymamy przerastające nas zadania.

Aleksandra Dobrzańska

fot. Anna Shvets z Pexels